reż. Markus Imhoof
Szwajcaria, Niemcy, Austria, 2012, 90 min
Pokaz zaczął się niby na czas, ale został przerwany dwukrotnie - najpierw pan reżyser chciał nam powiedzieć kilka słów przed projekcją, potem obsługa zorientowała się, że nałożyli taśmę z angielskimi napisami a nie polskimi :) Po solennych przeprosinach i trzykrotnym oglądaniu pierwszych minut filmu, nareszcie mogliśmy się zagłębić w historię. Historię niewielkich owadów, które jednak mają ogromne znaczenie dla naszego, ludzi, istnienia. Gdyby nie praca pszczół, nie byłoby 1/3 żywności na świecie - ani owoców, ani warzyw.
Autor przedstawia podejście do pszczelarstwa na kilku kontynentach: w Europie - jeszcze pełne szacunku dla życiodajnych owadów, tradycyjne; w Ameryce - przepełnione cynizmem i chciwością, bez krzty respektu dla pszczół; w Chinach - najtragiczniejszy chyba obraz, tego, co nas czeka, jeśli się nie opamiętamy. Obraz w swym wyrazie o tyle przerażający, co groteskowy: W latach 50. - 60. Mao stwierdził, że wróble podjadają ludziom za wiele zboża i polecił je wytępić. Po zniknięciu wróbli, pojawiła się plaga insektów, zaczęto zatem stosować ostre pestycydy, które zabiły także pszczoły. Na niektórych obszarach nie ma ich wcale. Ludzie zbierają pyłek z kwiatów w jednej części kraju i przewożą go tysiące kilometrów dalej, by tam zapylać ręcznie drzewa.
Jest tu też mowa o pszczołach zabójcach - niezwykle odpornym gatunku, który dostarcza bardzo dużo miodu. Jest to jeden z eksperymentów naukowych, który wymknął się spod kontroli. Osadnicy w Ameryce Pd. chcieli uprawiać te same rośliny, co w Europie, ale potrzebowali do tego pszczół. Europejskie gatunki źlę znosiły klimat, więc postanowiono je skrzyżować z pszczołami afrykańskimi. Niestety 26 matek z rojami uciekło z hodowli eksperymentalnej i rozmnażając się zasiedliły cały kontynent. W swojej niespotykanej agresji zabiły sporo osób w czasie swego podboju Ameryki.
Głównym problemem umierania rodzin pszczelich są pestycydy. Smutne i przerażające jest to, że w kolejnej sferze życia człowiek jest tak zarozumiały w swojej wszechwiedzy. Nie dostrzega tego, że musi współpracować, bo samodzielnie nie podbije, nie wyżywi świata - no chyba że będzie musiał sam wejść na drzewo, żeby zapylić kwiaty. Nasza krótkowzroczność jest przerażająca - Einstein powiedział kiedyś, że "jeśli umrą wszystkie pszczoły, to w ciągu czterech lat wyginie cała ludzkość".
W ostatnich latach pszczelarze alarmują, że populacja pszczół drastycznie maleje - czy to także początek naszego końca?
Po filmie było spotkanie z reżyserem. Bardzo Miły człowiek, jego rodzina jest bardzo zaangażowana w pszczelarstwo. Córka i zięć badają pszczoły w Australii. Widać, że on bardzo wierzy, że sytuacja jest jeszcze do uratowania i że działanie jednostki może spowodować zmiany na szerszą skalę (np. bojkot owoców, warzyw z upraw, gdzie stosuje się pestycydy, a przynajmniej te najtoksyczniejsze). Nie wiem, czy moja wiara w takie działania jest taka silna...
Film z pewnością godny polecenia. Technicznie rewelacyjny - wspaniałe ujęcia pszczół w locie, kopulacji matki z trutniem, która odbywa się też w locie. Z spotkania z reżyserem wiem, że by nakręcić te kilka sekund filmu musieli zbudować 10 m wieżę, na której siedziała ekipa, kamera była podczepiona do balonu meteorologicznego, rozpylono feromony matki, żeby ściągnąć niżej całe show i móc je sfilmować (normalnie kopulacja odbywa się na wysokości 30 m).
Wszystkie ujęcia ukazujące pszczoły są przesycone kolorem miodu :) Pszczoły w locie kręcono z mini helikopterków i w zwolnionych klatkach.
W Chinach kręcono tylko przez 2 dni, ponieważ ekipa nie miała oczywiście pozwolenia na robienie zdjęć. Ludzie, którzy brali udział w filmie dopytywali się o pozwolenie, i stawali się coraz bardziej nerwowi - dlatego filmowcy musieli się stamtąd ewakuować, by nie wezwano policji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz